اخبار

1.توری بکشروش
این متداول ترین روش ماهیگیری است.به طور کلی تورها نیاز دارند که طول توری حدود 1.5 برابر عرض سطح استخر و ارتفاع توری حدود 2 برابر عمق استخر باشد.
مزایای این روش ماهیگیری:

اولین مورد، طیف کامل ماهی از استخر است که می تواند نیازهای ماهی فروشان مختلف را برآورده کند.
ثانیاً در فرآیند کشیدن توری گل کف و آب استخر هم زده می شود که نقش آب کود و هوادهی را ایفا می کند.
البته این روش معایب آشکاری نیز دارد:

اولین مورد این است که روند کشیدن تور برای جدا کردن ماهی طولانی است.

این امر ناگزیر چندین پیامد نامطلوب دارد.
اولین مورد این است که شدت زایمان خیلی زیاد است و حداقل چند نفر برای تکمیل یک عمل کشیدن نیاز دارند.
دوم این که ماهی به راحتی آسیب می بیند که می تواند باعث بیماری ماهی شود.
علاوه بر این، پدیده هیپوکسی و ماهی مرده ممکن است به دلیل طولانی بودن زمان عملیات جداسازی ماهی رخ دهد.
ثانیاً میزان صید برخی از ماهی ها زیاد نیست.
به خصوص در فصل گرمای زیاد و پر آب، میزان صید ماهی کپور معمولی، ماهی صلیبی و کپور علفزار بسیار کم است، بنابراین عموماً اعتقاد بر این است که روش کشش توری برای «آب چاق» با کپور نقره‌ای مناسب‌تر است. ماهی کپور بزرگ به عنوان ماهی اصلیاستخر پرورش ماهی.

اکنون در پاسخ به مشکلات موجود در فرآیند کشیدن توری، دو روش بهبود معرفی شده است:
اولین مورد استفاده از تورهای مشبک بزرگ برای کشیدن تور است.تورهای مورد استفاده با توجه به مشخصات ماهیگیری تعیین می شود.ماهی هایی که مشخصات ذکر شده را ندارند اساساً از مش فیلتر می شوند و آنلاین نمی شوند، بنابراین زمان عمل کوتاه شده و از بروز هیپوکسی جلوگیری می شود.این روش برای آسیب ماهی نیز اجتناب ناپذیر است، به خصوص شاه ماهی و ماهی کپور علف که بین بچه ماهیان و ماهی بالغ هستند اغلب مستعد آویزان شدن به تور هستند.این ماهی های توری به طور کلی در آبشش زخمی می شوند و اساسا نمی توانند زنده بمانند.، ارزش اقتصادی به سختی فروش نیز بسیار ضعیف است.
مورد دوم استفاده از روش ماهیگیری کیسه ای است، یعنی 2 تا 3 ساعت قبل از کشیدن تور، آب جدید به حوض اضافه کنید، به طوری که بیشتر ماهی های حوض در منطقه آبی جدید متمرکز شوند.ماهیگیری را می توان در گوشه آب کامل کرد که زمان کشیدن تور را بسیار کوتاه می کند.از آنجایی که در یک منطقه آبی جدید بهره برداری می شود، باعث وضعیت ماهیان کم اکسیژن و مرده نمی شود.با این حال، این روش تنها برای استفاده در مراحل اولیه زمانی که آب کمتری در استخر وجود دارد، مناسب است.در این زمان، ماهی حوضچه به تحریک آب جدید واکنش آشکاری نشان می دهد و کیسه سین به خوبی کار می کند.در تابستان که آب پر می شود، ماهی حوض به شدت به تحریک آب جدید واکنش نشان نمی دهد.، اغلب نتایج خیلی خوبی دریافت نمی کنند.

2. بالا بردن تورو حرکت سیم
این یک روش صید است که پس از استفاده از خوراک مرکب برای پرورش ترویج شد.
اصل ماهیگیری تور بالابر:

توری بالابر متعلق به دسته توری است که از توری متحرک بهبود یافته است.هنگام ماهیگیری، تور از قبل در زیر نقطه طعمه قرار می گیرد، ماهی با خوراک به داخل تور بالابر کشانده می شود و عملیات ماهیگیری با استفاده از اصل اهرم انجام می شود.به طور خلاصه، ماهیگیری توری به این صورت است که تورهای پلی اتیلن یا نایلونی را در آبهایی که باید از قبل صید شوند فرو بریزند.
مزایای این روش ماهیگیری:

عملیات ساده است و زمان عمل بسیار کوتاه شده است و کل فرآیند فقط حدود 40 دقیقه طول می کشد و در نتیجه آسیب ماهی را کاهش می دهد.علاوه بر این، در شرایط آب و هوایی معمولی، این روش میزان صید بسیار بالایی برای خوردن ماهی دارد.به طور کلی، حداقل 60 تا 70 درصد ماهی های مصرفی را می توان هر بار در تور بلند کرد که مخصوصاً برای صید نیازهای پرورشی بزرگ و کوچک مناسب است.
روش های خاص:

ابتدا توری بالابر و توری را در پایین محل تغذیه قرار دهید.می توانید یک روز قبل از بالا آمدن توری تغذیه را متوقف کنید.هنگامی که تور بالا می رود، به مدت 15 دقیقه صدا می دهد و سپس دستگاه را خالی می کند تا ماهی گرسنه جمع شود و سپس از دستگاه تغذیه استفاده کنید.غذا دادن، طعمه گذاری به مدت ده دقیقه (بسته به موقعیت)، در این زمان ماهی غذا می گیرد، ماهی روی تور بالابر و سطح تور متمرکز می شود و سپس تور بلند می شود، تور بلند می شود یا توری می شود. حرکت کرد تا ماهی را بگیرد.

البته روش بالا بردن تور و جابجایی ریسمان نیز معایبی دارد:
اول، محدودیت هایی در مورد اشیایی که باید گرفتار شوند وجود دارد.فقط برای خوردن ماهی مؤثر است و صید ماهی کپور نقره ای تقریباً صفر است.
دوم اینکه آشکارا تحت تأثیر آب و هوا است.از آنجایی که ماهی باید از طریق تغذیه ازدحام شود، در اوایل صبح روزهای گرم یا بارانی، اغلب به دلیل کمبود اکسیژن، هدف از جمع آوری ماهی محقق نمی شود.
سوم، نیاز زیادی به عمق آب حوض وجود دارد.در حوضچه هایی با عمق کمتر از 1.5 متر، ماهی اغلب به دلیل نفوذ تور بالابر و توری که در کف حوض قرار دارد نمی تواند روی تغذیه متمرکز شود، به طوری که گاهی اوقات کار صید به آرامی انجام نمی شود..
چهارم، زمان آماده سازی در مرحله اولیه طولانی است.به منظور دستیابی به اثر ماهیگیری ایده آل، تور بالابر و تور تور باید 5 تا 10 روز قبل در پایین منطقه تغذیه قرار داده شود تا ماهی بتواند سازگار شود.
3.ریخته گری تور
تور ماهیگیری نوعی تور ماهیگیری است که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت.یک نفر می تواند با انداختن توری از قایق یا ساحل به داخل آب، عملیات ماهیگیری را تکمیل کند.هر بار که توری ریخته می شود، حدود 5 تا 10 دقیقه طول می کشد و منطقه ماهیگیری به سطح اپراتور بستگی دارد، به طور کلی حدود 20 تا 30 متر مربع.

بزرگترین مزایای این روش:
باعث صرفه جویی در نیروی انسانی می شود، عموماً حداکثر 2 نفر می توانند فعالیت کنند و ماهی هایی که با این روش صید می شوند از نظر تنوع کامل هستند.
بزرگترین عیب آن:
اولاً، برای ماهیگیری در مقیاس بزرگ مناسب نیست.به طور کلی، هر بار فقط می تواند 50 تا 100 گربه یا کمتر را بگیرد.
دوم آسیب جدی به ماهی های صید شده است، زیرا عملیات جداسازی ماهی این روش باید در قایق یا در ساحل انجام شود که برای گونه های ماهی در استخر بسیار آسیب می رساند.
سوم این است که این نوع عملیات بسیار فنی است و اغلب باید توسط پرسنل متخصص انجام شود.بنابراین ارزش تبلیغاتی این روش کمتر و کمتر شده است.
از طریق تجزیه و تحلیل فوق، هر کس می تواند روش ماهیگیری را با توجه به نیاز واقعی خود تعیین کند.استخرهای تحت سلطه ماهی های آبزی چرب را باید عمدتاً با کشیدن تور گرفتار کرد.در استخرهایی که عمدتاً مبتنی بر پرورش خوراک مرکب هستند، به طور کلی بهتر است تورها را جابجا کنید و توری ها را بالا ببرید.برای برخی از استخرهای کوچک ماهی بالغ یا ماهیگیری عمدتاً برای سرگرمی و اوقات فراغت.برای چی، روش توری ریخته گری نیز یک روش هنری عملی و عملی است.